چهارشنبه، 16 مهر ماه 1399 = 07-10 2020
نصرت‌الله وحدت درگذشت، بچه خاک پاک اصفهان بود
من نصرت‌الله وحدت، بچه خاک پاک اصفهان هستم
نصرت الله وحدت، بازیگر قدیمی و یکی از پایه گذاران تئاتر اصفهان شامگاه ۱۵ مهر ماه در بیمارستان "ایرانمهر" تهران در سن ۹۵ سالگی درگذشت
دختر این بازیگر و کارگردان پرسابقه تئاتر و سینما با تایید خبر درگذشت پدرش به خبرگزاری "ایسنا" گفت: «پدرم از چند ماه قبل دچار بیماری ذات الریه شده بود و ساعاتی قبل از دنیا رفت.»
نصرت‌الله وحدت متولد ۱۳۰۴ بود و در طول فعالیت هنری خود در بیش از ۴۳ فیلم شرکت داشت. شماری از این فیلم‌ها را خودش کارگردانی می‌کرد. پیش از ورود به سینما سال‌ها همراه رضا ارحام صدر در تئاتر سپاهان اصفهان روی صحنه بود. تقریبا همه فیلم‌های وحدت کمدی بودند. لهجه اصفهانی و شیرین او در این فیلم‌ها برای تماشاگران شادی‌‌آور و لذت‌بخش بود.
این بازیگر قدیمی برای فیلم "عروس فرنگی" ساخته سال ۱۳۴۳ در جشنواره آسیایی موفق به دریافت جایزه دلفین طلایی شد گفته می شود این جایزه را به موزه سینما اهدا کرده است.
او پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ در ایران همانند بسیاری از هنرمندان دیگر از فعالیت هنری بازماند.
مطلب زیر بخشی از آخرین گفتگو با نصرالله وحدت است
وحدت یکی از پایه گذاران تئاتر اصفهان بود و از ۱۸ سالگی در تئاتر حرفه‌ای حاضر شد. شیرینی بیان و کلامش دل‌ها را شاد و مجذوب خویش می‌کرد و سر انجام به دنیای شیرین کمدی و شادی آفرینی روی آورد. نخستین نمایش او خلیفه یک روزه در تئاتر المپ بود و پس از آن سال‌ها به همراه رضا ارحام صدر در این تئاتر و تئاتر سپاهان فعالیت کرد.
خاطره خاصی با هنرمندان قدیمی به یادتان مانده است؟
خاطره که زیاد است. با پیروز خطیبی، خارج از تهران حوالی شهریار کار می‌کردیم. یک شب که از کار بر می‌گشتم به خاطر نداشتن چراغ جلوی ماشین یک معلق با ماشین زدم که هیچی نشد و به راهم ادامه دادم. البته بگویم جاده خاکی و پردست انداز بود. برای هر فیلم از بهترین کمدین‌ها مانند زنده یاد میری، یا اصغر سمسارزاده دعوت به کار می‌کردم.دوره کار با آن‌ها خاطرات خودش را داشت. یک بار هم مرحوم فریدون گله به استودیو آمد و گفت یک فیلم نامه دارم. او یک ورق سفید را باز کرد و داستان را می‌خواند؛ بی آنکه چیزی در کاغذ نوشته شده باشد.
دل تان برای سینما تنگ نشده است؟
مگر می‌شود دلتنگ نوشم. تمام آن ایام خاطره شده. بعضی از دوستان وقتی من را می‌بینند می‌گویند آقای وحدت ما هنوز تصور همان وحدت فیلم‌های تان را از شما داریم. می‌گویم من پدر آن وحدت هستم.
در ایام انقلاب خانه نشین شدید؟
همین طور است. یک بار آمدم خانه دیدم عده‌ای بدون حکم و مجوز به داخل خانه ریخته اند و دارند خانه را می‌گردند. با آن‌ها درگیر و بعد بی هوش شدم. آن‌ها هم جیبم را زده بودند. آن زمان رهبر انقلاب پیغام داده بودند که مزاحم هنرمندان نشوند. البته یک تعهد هم گرفتند که ما کار سینمایی نکنیم.
وحدت مانند بسیاری از هنرمندان دیگر با بازنشسته گی زودرس و اجباری زیست و این چهار دهه آخر عمر را در سکوتی غمبار سپری کرد یادش گرامی
حدا بیامرزتش حیف که از دستش دادیم یک دنیا خاطره بود
وحدت جان تو هم قربانی این حکومت جهل و جنون شدی * یادت گرامی که ایران ما از روزی که تو بازنشسته اجباری شدی یک نابغه در حرفه خود را از دست داد * یادت گرامی که بسیاری از خنده هایی که درزندگی از ته دل کردم را به تو مدیون هستم * حیف از ایران و از این انسانهای خوب و توانا که در زندان ایران پر پر شدند و رفتند *
حیف که ایران بموقع آزاد نشد تا بتوانیم آنگونه که شایسته می بود از انسانهای بی‌بدیل مانند تو قدردانی و سپاسگزاری کنیم * شاید در آن دنیا تو را ببینم و به تو بگویم از تو و از انسانیت تو سپاسگزارم * مرسی که سر بلند وارد میدان زندگی شدی و سربلند جهان را ترک کردی و درس عبرتی برای آیندگان بر جای گذاشتی * بدرود تا درودی دیگر هم میهن، و پروازت خوش ای فرزند آن خاک پاک *