در غرب اصطلاح بسیار رایج و معروفی است که آن را بکار می برند:
If you can’t beat them, join them!
اگر نمی توانی به رقابیت غلبه کنی، به آنها بپیوند!
و دولت وقت آمریکا هم دقیقأ همین کار را کرد

بعد از ۲۰ سال تار و مار کردن طالبان و دوری از یک «پیروزی سیاسی» در افغانستان، سرانجام دولت وقت آمریکا تصمیم گرفت با کمک قطر و پاکستان با طالبان متحد شود و به سیاست حمایت (غیر مستقیم) از طالبان، متوسل شود

این حمایت آمریکا از طالبان به معنای:
• ایجاد بی ثباتی ها در مرزهای ایران، چین و روسیه و کشورهای آسیای مرکزی و حوزهٔ دریای خزر!
• جلوگیری از نفوذ روز افزون چین و روسیه در آسیای مرکزی، حوزهٔ دریای خزر!
• کشاندن آتش جنگ و در گیری ها به داخل خاک روسیه، چین و ایران!
• و متوقف کردن نفوذ نظامی سریع چین در دریای جنوب چین (تایوان) و حوزهٔ اقیانوس آرام و حمایت از متحدین خود در اقیانوس آرام!

در روزها، هفته ها و ماه های آینده، شاهد «درگیری های خونینی» در مرزهای شرقی ایران، غرب چین، جنوب کشورهای آسیای مرکزی و در جمهوری های مسلمان نشین فدراسیون روسیه (چچستان، داغستان، اینگوشتیا و بخشی از تاتارستان) خواهیم بود

سیاست جدید آمریکا، بازگشت به همان سیاست های دههٔ ۱۹۸۰ میلادی علیه اتحاد شوروی و شکست آن در سال ۱۹۹۲ است
این بار آمریکا با پیوستن به طالبان (مجاهدین سابق دههٔ ۱۹۸۰) و حمایت غیر مستقیم از آنها، بدنبال «شکست مفتضحانهٔ» چین، روسیه و نظام اسلامی حاکم بر ایران است

آمریکا با باقی گذاشتن بیش از« ۸۵ میلیارد دلار سلاح های نسبتأ پیشرفته» در افغانستان، مصمم است «پوزهٔ رقیبان اصلی خود»، چین، روسیه و نظام ولایت فقیه را در آسیای مرکزی با «به راه انداختن بی ثباتی ها و جنگ های خونین» در درون مرزهای آنها، به خاک بمالد و «وقایع و تجارب دههٔ ۱۹۸۰ میلادی» را دوباره «تکرار» کند

آسیای مرکزی (غرب چین، شرق ایران و جنوب روسیه) و حوزهٔ دریای خزر، «غرق در دریای خون» و «سوریه جدیدی» خواهند بود

گزارش یا اعتراض به این نظر