حاج‌محمدی در توئیتر نوشت: ادعاهای عجیب و غریب سپیده قلیان از زندان بوشهر منجر به شکایت برخی از زندانبانان، زندانیان وخانواده‌ آنها شده که وفق مقررات رسیدگی می‌شود. بخاطر اطمینان از رفتار عادلانه زندانبانان شاکی و نیز عصبانیت شدید هم بندی‌های او، انتقالش به زندان دیگر مطابق قانون، تحت بررسی و تصمیم است...

********************

سپیده قلیان، فعال مدنی زندانی که در مرخصی است، در رشته توییتی وضعیت بند زنان زندان بوشهر و نقض شدید حقوق بشر در این زندان را افشا کرده است؛ توئیت هایی که تن هر انسان با وجدانی را می لرزاند و اگر کمی با خودش فکر کند پی خواهد برد که جمهوری اسلامی با جنایت هایش روی داعش را سفید کرده است.

او روز پنج‌شنبه ۱۸ شهریور در حساب توییترش نوشت: «سال گذشته و هنگامی که به این زندان تبعید شدم، می‌دانستم که با جهنمی فراموش‌شده مواجه خواهم شد، اما سبُعیت جاری در این زندان حتی در خیالاتم هم نمی‌گنجید. زنان زندانی بند نسوان زندان بوشهر، به جرم زن بودن و زندانی بودن تحت وحشیانه‌ترین شکنجه‌ها و ضدانسانی‌ترین شرایط ممکن نگهداری می‌شوند.»

قلیان در گزارشش با استفاده از اسامی مستعار صحنه‌هایی از شرایطی که زنان زندانی بوشهر در آن زندگی می‌کنند را تشریح کرده است.

این کنشگر زندانی در ادامه با توصیف وضع یک زن افغان را که با فرزندش در زندان است نوشته از دید زندان‌بانان فرزند این زن «حرام‌زاده» است و این کودک در هواخوری بند نسوان «به دستور مسئول اندرزگاه کفن‌پیچ شده؛ تنها برای اینکه بترسد و شب زودتر بخوابد. زهرا بهت زده است و به محض درآوردن فرزندش از کفن به سویش حمله می‌کند، پسر را کتک می‌زند و می‌گوید خودم ادبش می‌کنم. لطفا شما کاری با او نداشته باشید.»

این زندانی سیاسی می‌افزاید مسئول بند تشخیص داده که پوشیدن لباس زیر باید اجباری باشد و وقتی یکی از زن‌های زندانی امتناع کرده مددکار بند برای تنبیه او همه زنان زندانی را مجبور به تحویل لباس زیرشان می‌کند.

به نوشته قلیان، مددکار زنان زندانی را «فاحشه‌های شهر» خطاب می‌کند و تهدید می‌کند که اگر لباس‌های زیرشان را تحویل ندهند، آن‌ها را به زور از تنشان درمی‌آورد. قلیان اضافه کرده است: «در صف آمار همه را مجبور کردند لباس‌های زیر را در آورند و سوتین و شورت را در کیسه زباله‌ای که در دست مددکار بود بگذارند. بعد از آن روز، هفته‌ها پوشیدن لباس زیر ممنوع شد، حتی در زمان عادت ماهیانه.»

روایت قلیان این گونه ادامه می‌یابد: «حمام رفتن زندانیان در زندان بوشهر ساعت‌های مشخصی دارد. سحر خارج از ساعت مقرر حمام کرده و حالا به همین جرم باید در وسط هواخوری به دست مسئول بند «پاک شود».

مسئول بند، سحر را در هواخوری لخت می‌کند، با همکاری مددکار بند، با شیر و آب معدنی غسل می‌دهد و بقیه زندانیان را وادار می‌کنند که صحنه را تماشا کنند و او را هو کنند. اگر کسی نگاهش را بدزدد از حق تلفن محروم خواهد شد. ده‌ها چشم، خشمگین و حیرت‌زده به تن عریان و لرزان زن خیره شده‌ایم. هر کدام فکر می‌کنیم چقدر تنها و بی‌پناهیم.»

این فعال مدنی با اشاره به حجاب اجباری برای زنان زندانی بوشهر می‌نویسد: چادر و پوشش کامل در صف آمار و راهرو و هواخوری اجباری است و زنان زندانی در هر جایی جز تختخواب باید حجاب داشته باشد.

بنا به روایت او، زنی زندانی که با نام مستعار آمنه به او اشاره کرده: «چند باری است با وجود تمام‌ شدن مراحل تحقیق و بازجویی به مراکز تحقیق منتقل می‌شود، اما نه برای سوال و جواب. او را با هماهنگی مسئول بند برای ارائه خدمات جنسی به ماموران تحویل می‌دهند. اینجا با هماهنگی مسئول بند خیلی کارها انجام می‌شود، مثل فرستادن زنانی که از طرف خانواده حمایت مالی نمی‌شوند نزد زندانی‌های مرد [در] بند مالی و صیغه موقت آن‌ها.»