سازمان حقوق بشر ایران خواستار تلاش جامعه جهانی برای نجات آرمان عبدالعالی شده است. محمود امیری‌مقدم، مدیر سازمان حقوق بشر ایران در این باره گفت: «در حال حاضر تنها واکنش جامعه جهانی می‌توان جان آرمان را نجات دهد. ما از تمام کشورهایی که با جمهوری اسلامی روابط دیپلماتیک دارند می‌خواهیم که تا دیر نشده، برای نجات جان آرمان تلاش کنند».

آرمان عبدالعالی کودک-مجرم زندانی است که سال ۱۳۹۲ به اتهام «قتل عمد» بازداشت شد. آرمان در زمان بازداشت، یعنی به ارتکاب قتل اعتراف کرده بود، ولی جسد مقتول هیچ‌گاه پیدا نشد و آرمان اعترافات خود را بعدا پس گرفت.

دادگاه بدوی، کودک-مجرم بودن آرمان عبدالعالی را که در زمان ارتکاب قتل انتسابی زیر ۱۸ سال داشت، نادیده گرفت و برایش حکم قصاص نفس صادر کرد.

چند روز پیش از اجرای حکم، وکیل آرمان متوجه شد بعد از تاریخ تشکیل پرونده برای غزاله (مقتول) در دانشگاه برگه مرخصی به نام او صادر و دفترچه بیمه‌اش هم تمدید شده است، به این ترتیب با اسناد به‌دست‌آمده درخواست اعاده دادرسی کرد. دو نفر از قضاتی که قبلا رأی بر قصاص داده بودند اعلام کردند با توجه به نامه‌ای که دانشگاه صادر کرده و تاریخ آن مربوط به بعد از گم‌شدن غزاله است، باید در این زمینه تحقیقات بیشتری شود. این در حالی بود که خانواده غزاله نیز تصمیم گرفتند یک بار دیگر به آرمان مهلت دهند تا جای جسد را به آنها بگوید.

با توجه به مدارک به‌دست‌آمده و قبول اعاده دادرسی، آرمان بار دیگر پای میز محاکمه رفت و این بار در شعبه ۵ دادگاه کیفری استان تهران مورد محاکمه قرار گرفت. او که حالا در مقطع فوق‌لیسانس در دانشگاه شهید مدرس در حال تحصیل است، یک بار دیگر اعلام کرد قتل کار او نیست و نمی‌داند جسد کجاست و ممکن است غزاله زنده باشد.

در نهایت قضات دادگاه کیفری استان تهران وارد شور شدند و آرمان را در قتل مجرم تشخیص دادند او را به قصاص محکوم کردند. در نهایت نیز، علی‌رغم کودک-مجرم بودن متهم، رأی صادرشده یک بار دیگر در سال ۱۳۹۹ در دیوان عالی کشور تأیید شد.

ایران یکی از معدود کشورهایی‌ست که کودک-مجرمان را به مرگ محکوم می‌کند و بیشتر از تمام کشورهای دیگر، مجازات اعدام را برای نوجوانان اجرا می‌کند. از سال ۲۰۱۰ تا کنون دست‌کم ۶۴ کودک مجرم در ایران اعدام شده‌اند. پیمان‌نامه حقوق کودک به صراحت بیان می‌کند که اعمال مجازات اعدام در مورد کودکان نباید اعمال شود.