اگر یک چرخ خرید برداریم و در یک فروشگاه زنجیره‌ای تلاش کنیم اقلام ضروری یک ماه خانواده کوچک دونفره‌ای را با وسواس، جدا کنیم، جلوی صندوق باید حدود یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومان کارت بکشیم. این عدد به مهرماه امسال تعلق دارد. مهرماه سال ۱۴۰۰. تا سال ۹۵ همین سبد خرید حدود ۳۰۰ هزار تومان هزینه داشت و در سال‌های پایانی دهه ۸۰، برای آن نزدیک ۱۰۰ هزار تومان پول می‌دادیم.

احتمالا الان به خوبی معنی تورم را احساس می‌کنید. سبد خرید یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومانی الان ما شامل یک کیسه برنج ۱۰ کیلویی، دو تا روغن ۹۰۰ گرمی سرخ‌کردنی و پخت‌وپز، رب، قند، شکر، ماست و پنیر، یک کیلو گوشت چرخ‌کرده، یک کیلو گوشت خورشتی، دوکیلو مرغ، مایع ظرفشویی، دستشویی، لباسشویی، خمیردندان، شامپوی سر ایرانی و یک بسته دستمال کاغذی می‌شود.

یعنی موقع انتخاب و برداشتن اقلام، کاملا صرفه‌جویی را رعایت کرده‌ایم. با این حال همین خرید ضروری اول ماه، بدون درنظر گرفتن اجاره‌بها که در شهرهای مختلف، متفاوت است، حدود یک سوم حداقل حقوق کارگری افراد را می‌بلعد. عجیب نیست؟