چرا تمام اعتراضات مردمی در ایران به خشونت کشیده می‌شود؟ چه سازوکاری وجود دارد که حتی یک اعتراض معمولی هم تبدیل به یک بحران امنیتی می‌شود. رویداد۲۴ این موضوع را با جهانبخش محبی نیا استاد دانشگاه بررسی کرده است. او معقتد است که اعتراض حق طبیعی مردم است و باید آن را به عنوان یک حق طبیعی بپذیریم و حکومت هایی که به مقابله با اعتراض‌ها می‌روند، محکوم به شکست هستند.

وی گفت: (حاکمان جمهوری اسلامی) فکر می‌کنند با کوچکترین اعتراض سیستم و سامانه نظام برهم می‌خورد، این‌ها از حضور مردم یک ترس و فوبیای عجیب و وحشتناکی دارند. فکر می‌کنند اگر اعتراضی ده روز طول بکشد حتما خبری است و نظام از هم می‌پاشد.

محبی‌نیا ادامه داد: اگر به هر دلیلی مدیریت این امور را به دست افراد ناشی در وزارت کشور، نهاد‌های امنیتی و ... بگذاریم، بحران‌ها شدیدتر خواهد شد. اعتراض‌ها همدیگر را پیدا می‌کنند و اگر اعتراض‌ها هم‌خانواده شوند، به هیچ وجه امنیت ما (نظام) توان و تحمل این نوع سینرژی را نخواهد داشت.

وقتی می‌گوییم سینرژی ایجاد شده‌ است، منظورمان این است که چند منبع یا چند ظرفیت در کنار هم قرار گرفته‌اند و منبع جدید یا ظرفیت جدیدی ایجاد شده است که فراتر از حاصل جمع آن منابع یا ظرفیت‌هاست.

این در حالیست که هم خامنه‌ای و هم رئیسی می‌دانند که قیام سراسری در چشم‌انداز است و این دولت آخرین سنگر آنها برای مقابله با خطر سرنگونی است.

مصطفی ‌درایتی؛ فعال سیاسی اصلاح‌طلب، وقتی مورد سؤال روزنامه همدلی واقع می‌شود که آیا ممکن است در دولت رئیسی، اعتراضات ۹۸ دوباره تکرار شود؟ پاسخ می‌دهد: به نظر من آن‌هایی که در دولت هستند تصورشان این است که آن حوادث تکرار می‌شود و گرنه این همه استاندار و فرماندار نظامی منصوب نمی‌کردند. به‌نظر می‌رسد آنها بیشتر فکر می‌کنند که این اتفاقات رخ خواهد داد. به کار گرفتن چهره‌های نظامی به‌عنوان مقامات اجرایی در شهرها و استان های مختلف احتمالا بر اساس همین پیش‌بینی هست.

پس دولت رئیسی و سپاهیان او آمده اند تا نظام ولایت فقیه را از خطر سرنگونی نجات دهند ولی در یک رابطهٔ دیالکتیکی، حضور و عملکرد آنها از قضا قیام‌ساز و فراهم‌کنندهٔ اعتراضات مهارناپذیر اجتماعی و شعله‌ور شدن زنجیره‌وار شهرها و استان های ایران است.

این تابلویی نیست که خامنه‌ای به آن نیندیشیده باشد، گماشتن یک پاسدار تروریست تحت تعقیب بر سر وزارت کشور و سپردن ۱۲ وزارتخانهٔ دیگر به پاسداران و میلیتاریزه کردن استانداری ها با انتخاب پاسداران دانه‌درشت به‌عنوان استاندار، مشخص می‌کند که او پیشاپیش می‌دانسته است که استان های ایران سر به طغیان برمی‌دارند.