مادر ستار بهشتی، روز پنج شنبه هنگام رفتن بر سر مزار فرزندش در رباط کریم تهران مورد حمله وحوش خامنه ای قرار گرفت و از ناحیه سر و صورت مجروح شد.

آذر منصوری، فعال سیاسی اصلاح طلب در یادداشتی نوشت: نمی دانم چه کسانی به مادر ستار بهشتی حمله و او را مجروح کرده‌اند. گوهر خانم هم هویت آنها را تشخیص نداده است. اما حمله به نحوی بوده که آثار به جا مانده آن بر صورتش گواه شدت آن است. یعنی افرادی بوده‌اند که با هدف ضرب و شتم و آسیب زدن به او حمله‌ور شده‌اند. او مال و منالی ندارد که به قصد دزدی به سویش آمده باشند و از آنجا که در راه مزار تک‌پسرش مورد حمله قرار گرفته حدس زدنِ ماجرا چندان سخت نیست. و هرچه از زوایای مختلف به این اتفاق تلخ نگاه می‌کنم، تنها یک نتیجه می‌گیرم؛ لازم بود از این مادر زهرچشمی گرفته شود!

او که دادخواه خون فرزندش است، با همان سادگی حاشیه‌نشینی‌اش. با همان حس غریزی مادرانه‌ای که فقط باید مادر باشی تا آن را درک کنی. کوتاه هم نمی آید. قرار نیست بیاید. مادر اگر مادر است چیزی ندارد که از دست بدهد. جانش را با همین ضرب و شتم گرفته و برده و پسش نداده‌اند. چه پروایی دیگر از ضرب و شتم برایش مانده است؟ گوهر عشقی نماد یک مادر ایرانی‌ست. اینکه همه انگشت‌ها پس از این حمله به سمت شما گرفته می‌شود، خود یکی از همان نشانه‌هاست. نشانه‌ها را در‌یابید.