آن‌ها صرفا به نظر خود عمل کرده و از نظارت مراجع نظارتی مصون می‌مانند. لیکن فاجعه آنجاست که انتصاب در پوشش انتخاب صورت بگیرد وبه آرای مردم رای‌دهنده، بی‌اعتنایی شود.

مثلا مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران، هلدینگ پتروشیمی خلیج فارس، نیکو، پتروپارس، مدیرعامل بانک‌های دولتی و شبه‌دولتی، خصوصی ها، شهرداری تهران، همگی ظاهرا توسط رؤسایشان انتخاب می‌شوند، اما کیست که نداند بعضی پست‌ها، سرقفلی اشخاص و نهاد‌های بالادستی است.

معرفین پشت پرده که هیچ ردپایی از خود بجا نگذاشته و خویشتن را در برابر مردم که عیال خدا هستند مسئول نمی‌دانند؛ خدا را از مردم جدا می‌کنند تا کسی از حریم قدسیشان پرسش نکند.