در سال ۱۳۵۷ مشکل ایران، شاه و خاندان پهلوی نبود بلکه «تضاد در توسعه، پیشرفت ومدرنیزه شدن ایران» بود که این امر بر خلاف منافع اسلامگرایان واپسگرا مرتجع (روحانیت شیعه) و چپ گرایان وابسته به اتحاد شوروی بود که شدیدأ در خطر افتاده بودند
وجود یک ایران پیشرفته، توسعه یافته، مدرن وقوی در منطقه خاورمیانه، آسیای مرکزی و جهان، خطری بزرگ برای موجودیت و نفوذ روحانیت شیعه و اتحاد شوروی در جامعه ایران بود
از طرف دیگر، شاه ایران خطر بزرگی در سیاست های انرژی غرب به شمارمی رفت
شاه ایران در سال ۱۹۷۵ در یک مصاحبه با خبرنگار تلویزیون کانادا اعلام کرده بود که نفت را ارزان نخواهد فروخت و قرار دادهای نفتی با کنسرسیوم شرکت های نفتی جهان را در سال ۱۹۷۹ تمدید نخواهد کرد این هشدار «زنگ های خطر» را در پایتخت های کشورهای غربی به صدا در آورده بود.
اتحاد و ازدواج موقت» برخی جریان های سیاسی با حمینی در عاقبت به فتنه اشغال اسلامی ایران و براندازی خاندان پهلوی در سال ۱۳۵۷ منجر شد.
پس از آن خمینی این حقیقت را بدرستی فهمید که متحدان خود، بزرگترین و خطرناکترین دشمنان او هم خواهند بود و مانع بزرگی در اسلامی کردن ایران خواهند بود لذا دستور حذف یکی یکی آنها را قدم به قدم صادر کرد
«ماه عسل» بین او و متحدانش طولی نکشید، همانطورکه به آسانی با یکدیگر متحد شده بودند دوباره به جان یکدیگر افتادند
پهلوی ها مشکل ایران نبودند و این حقیقت پس از ۴۳ سال اثبات شده، بعضی ها هنوز با شستشوی مغزی سعی دارند این حقیقت را وارونه جلوه دهند
در جزیرهٔ گوادلوپ تصمیم این شد که خمینی را جایگزین شاه کنند و اینکار را هم کردند و پس از ۴۳ سال ایران ویران ما با جهان بشریت در حال در جنگ و جدل است

گزارش یا اعتراض به این نظر