استراتژی روسیه در حال حاضر محاصره کمربندی شهرها، تخریب گسترده با بمباران، نابودی زیرساخت‌ها، هدف قراردادن مناطق غیرنظامی، استفاده از تسلیحات ویرانگر غیرمجاز چون بمب‌های خوشه‌ای، ایجاد محدودیت در برخورداری از غذا و دارو، محروم کردن مردم از آب، برق و سیستم‌های گرمایشی برای در هم شکستن مقاومت آنها است.

الگوی رفتاری ارتش روسیه مشابه عملیات در گروزنی در چچن و حلب در سوریه، تخریب شدید شهرها و تبدیل آنها به تلی از آوار و زمین سوخته است.

تا کنون مقاومت قهرمانانه مردم اوکراین و رهبری موثر و درخشان ولودومیر زلنسکی، رئیس‌جمهور محبوب اوکراین باعث شده تا معادلات تغییر پیدا کرده و حتی امکان شکست ارتش روسیه نیز محتمل شود. ارتش روسیه به لحاظ لجستیکی و عملیاتی نیز دچار مشکلات قابل اعتنایی است که در کنار ضعف روحیه و بی‌انگیزه‌گی در بخشی از سربازان عملکرد آن را آسیب‌پذیر ساخته‌است.

گزارشگر دویچه وله آلمان می گوید: سرعت کند پیشروی ارتش روسیه ابهاماتی ایجاد کرده که سرنوشت جنگ اوکراین چه خواهد شد؟ تا پیش از این با توجه به امتناع ناتو از درگیری مستقیم نظامی و ایجاد منطقه ممنوعه پروازی بر فراز آسمان اوکراین تصور می‌شد روسیه کار سختی برای تصرف اوکراین و ساقط کردن دولت زلنسکی نداشته باشد. اما الان شرایط دگرگون شده‌ است. البته هنوز سناریوی تسخیر کامل اوکراین توسط روسیه ممکن است اما قطعیت آن مشابه گذشته نیست.

اوكراین؛ گورستان تجهیزات نظامی یك ابرقدرت متوهم!

اطلاعات ارتش انگلیس نیز با اشاره به اینکه میزان مقاومت اوکراینی‌ها همچنان باعث غافلگیری روسیه است گفت پیشروی نیروهای روسیه به دلیل حملات اوکراینی‌ها به خطوط تامین نظامی کند شده است.

نشریه اکونومیست در گزارشی نوشت: فقط طی ۲۴ ساعت گذشته در اوکراین، روسیه تلفاتی را متحمل شد که در بیش از ۸ سال حضور در جنگ سوریه ندیده بود!

دومینیک راب معاون نخست وزیر انگلیس امروز گفت: اگر نگوییم چند سال، دستکم چند ماه تا شکست دادن پوتین در اوکراین فاصله داریم و این چیزی نیست که ظرف چند روز فیصله یابد.

بوریس جانسون، نخست وزیر انگلیس هم گفته است: اگرچه ممکن است اقدام نظامی روسیه در اوکراین به درازا بکشد، اما نتیجه نهایی باید شکست پوتین باشد.

یک کارشناس روابط بین الملل در تهران گفت: ماجراجویی‌های نظامی روسیه منجر به تضعیف سایر ارکان قدرت در این سرزمین می گردد و روز به روز این کشور را از دست یازی به قدرت ترکیبی و قدرت هوشمند و نهایتا نیل به راهبردهای منتهی به نتایج دلخواه دور می سازد.

وی به سایت عصر ایران گفت: ریشه‌های حمله به اوکراین را صرفاً نمی توان در رویارویی با گسترش مرزهای ناتو به سوی مرزهای روسیه جستجو کرد، بلکه این ادعا تنها مستمسکی است برای توجیه حمله به اوکراین. ریشه این رویداد را ابتدا در شخصیت تمامیت خواهانه و اقتدار طلبانه و در کل در روانشناسی شخصیتی پوتین باید جستجو کرد و آمریکا و اروپا (خاصه آمریکا) روی این ضعف شخصیتی پوتین انگشت گذاشته و او را به این کار ترغیب کرده و به زحمت به این کارزار کشاندند.

آمریکا برای تحریک این خیره سر لجوج، اوکراین را طعمه او قرار داد و اکنون او را در تله ای به وسعت اوکراین پاگیر کرده و تحریم‌ها و فشارهای استخوان خوردکن و طاقت فرسایی را هر روز سنگین تر از دیروز بر دوش نحیف و شکننده روسیه بار می کند تا در یک نبرد نرم فرسایشی مزاحمی به نام روسیه را عملاً از میان برچیند.

وی افزود: آمریکا در این کار در امتداد سیاست های دیرینه خود اروپا و ناتو را سپر عمل خود قرار داد تا کمترین آسیبی را در این نبرد نابرابر به خود ببیند پوتین هنوز نیز خیره سرانه و سر مست این جمله ناگیرای ناپلئون را نصب العین قرار داده است که گفت:

« خداوند نیز هوادار گردانهای عظیم است .»

فارغ از اینکه « جوزف نای» یکی از نظریه پردازان جدید قدرت و مولف کتاب (آینده قدرت) می گوید:

« جنگ[ نظامی] در قرن بیست و یکم و در حوزه های روزافزون دیگر حرف آخر نیست.