بنام خدای مهربان با سلام؛این همه دگماتیسم تا این حد میل به رجعت (ما مضی)فکری این قدر چشمگیر کوتولگی فرهنگی را خدایا کجای دل خود جا دهیم ؟ نسلهای بعدی در خصوص حقارت فکری و عملی نیاکان چه ها خواهند نوشت ؟از اجداد خود با چه زبانی یاد خواهند کرد ؟قدر مسلم است که به غیر تاسف وتاثر وحتی لعن ونفرین وشماتت و تمسخر وصد البته تنفر وانزجار حرفی نخواهند داشت ؟