گسترش پدیدۀ روزه خواری بی‌شک نشانۀ ناکامی رژیم کنونی ایران در ترویج رفتارهای اسلامی در میان مردم است. این رژیم با شعار بازگشت به اسلام بر سر کار آمد و اکنون پس از ۴۳ سال حاکمیت بی چون و چرا بر کشور اکثریت مردم را از اسلام گریزان کرده است. برپایۀ آخرین نظرسنجیِ «گروه مطالعات افکارسنجی ایرانیان» نزدیک به ۷۰ درصد ایرانیان مخالف حاکمیت نظام اسلامی بر کشورند.

شکی نیست که گسترش شهرنشینی در ایران پس از انقلاب یکی از علت‌های رویگردانی مردم از دین و باورهای دینی است. اما دین گریزی مردم را تنها با گسترش شهرنشینی نمی‌توان توضیح داد. جمهوری اسلامی خود علت اصلی این دین‌گریزی است. درماندگی مسئولان جمهوری اسلامی در مقابله با روزه‌ خواری مردم را در این حکم فرماندار نظامی استان کرمانشاه به خوبی می‌توان دید:

«با آغاز ماه مبارک رمضان، رستوران‌ها، اغذیه فروشی‌ها و آب میوه فروشی‌ها از اذان صبح تا هنگام اذان مغرب تعطیل خواهند بود. البته برای رعایت حال مسافران و افرادی که دارای عذر شرعی هستند، برخی از اصناف با کسب مجوز و رعایت شئونات اسلامی، به نحوی که تظاهر به روزه خواری در ملأ عام نشود، اجازه فعالیت خواهند داشت».

پرسش این است که آیا با این راهکارها می‌توان از فروریزی پایه‌های دین در جامعه که از فردای انقلاب اسلامی در ایران آغاز شده است، جلوگیری کرد؟