به این ترتیب، ترکیه که پیش از این با خرید سامانه ضد موشکی از روسیه در سال ۲۰۱۹ میلادی و سپس حمایت از آذربایجان در جریان مناقشه قره‌باغ خشم بسیاری از کشورهای عضو ناتو را برانگیخته بود، بار دیگر موضعی متفاوت از دیگر هم پیمانان غربی‌اش آنهم در بحبوحۀ جنگ اوکراین گرفت.

این در حالیست که سخنگوی کاخ سفید و جمعی از مقام‌های ارشد کشورهای اروپایی، با استقبال از تصمیم فنلاند و سوئد برای عضویت در ناتو، گفتند که این اقدام امنیت اروپا را ارتقا می‌دهد.

برای پذیرش عضو جدید در این ائتلاف نظامی، رسیدن به اجماع در میان همه اعضا الزامی است؛ بنابراین از نظر تئوری، ترکیه کاملاً قادر به جلوگیری از الحاق سوئد و فنلاند است.

اما آیا اردوغان می‌تواند از «حق وتوی» ناتو در مقابل سوئد و فنلاند استفاده کند؟

اولیویه کمپف، استراتژیست و تحلیلگر فرانسوی در حوزۀ ژئوپولیتیک به این کارت برندۀ ترکیه به دیدۀ تردید می‌نگرد.

او در گفتگو با خبرگزاری فرانسه با اشاره تحولات منطقه و خطراتی که متوجه همپیمانان ناتو همچنین کشورهای غیرهمپیمان اما نزدیک به این ائتلاف نظامی است، پیش‌بینی کرد که «چنان فشار سیاسی بر ترکیه وارد شود که نتواند مانع الحاق فنلاند یا سوئد شود».

الیز ماسیکار، تحلیلگر فرانسوی و متخصص جامعه‌شناسی سیاسی ترکیه نیز با اشاره به اقدامات بحث برانگیز آنکارا در چند سال اخیر گفت که این اقدامات گاه تا جایی پیش رفته که مسالۀ حذف ترکیه را مطرح شده است؛ به همین دلیل آنکارا در حال حاضر در کنار مقاومت با عضویت این دو کشور، مراقب است که «به حاشیه رانده نشود».

به گزارش یورونیوز، این تحلیلگر همچنین به روابط خوب ترکیه با روسیه و همزمان با اوکراین اشاره دارد و می‌افزاید که نباید فراموش کرد که در این مقاومت، پیامی برای همراهی با مسکو نیز مستتر است؛ چراکه آنکارا همزمان با همراهی با غرب در جریان جنگ اوکراین، مراقب است زیاده‌روی نکند و روابط خوب خود با مسکو، کشوری که اقتصادش شدیدا به آن وابسته است را حفظ کند.