بنام خدا بیتی را یاددارم که از این قرار است )تا خرمنت نسوزد احوال من ندانی )من و امثال من واین بانوی گرامی که امیدوارم عدادش بیشتر نباشد خرمن سوخته ایم و دقیقا حس میکنم که این خواهر عزیز خرمن سوخته چه می‌کشد براش تسلیت نمی‌گویم چرا که از باب تجربه میگویم این جملات و مشابه آن در یک چنین مصیبتی همانند تیری است که نوک پیکانش درست در قلب آدمی جا خوش میکند بهترین و مناسب‌ترین واژه ای که برای فرزند ازدست داده تا حدود اقلی آرام بخش است همانا الهی که صبرت افزون باد ودر آغوش گرفتن و همنوا شدن واز ته دل گریستن از بیان هر کلمه وجمله آیی مناسبتر است با هیچ کلام وجمله آیی نبایست خطابش کردنگاه حزن آلود و فشردن در آغوش وهم ناله و همنوا شدن مفید تر است هرچند بعید میدانم آرزو دارم خرمن هیچ بشری نسوزد تحملش از قدرت انسان بیرون است صبرش زیاد باد

گزارش یا اعتراض به این نظر