- روز جهانی کارگر در ایرانِ مصیبت زده؛ از معدن تا بندر، محل قتل کارگر
- خطاب به پرزیدنت ترامپ؛ پیامتان به مردم ایران ۶سال پیش یادتان هست؟!
- ترامپ در موضوع ایران به کدام مقامات دولت خود گوش می‌دهد؟
- شاخه زیتون ترامپ در سایه تهدید نظامی؛ این‌همه تهدید برای چیست؟!
- تحلیل؛ گفتگو با آمریکا: چرا عراقچی این هفته سراسیمه به مسکو می‌رود؟
- منبع داخلی: چرا ترامپ نمی‌تواند خواسته‌های جمهوری اسلامی را بپذیرد؟
- چرا "عزیزم" اد شیرن مهم است؟ بازخوانی یک واژه در بستر جهانی+فیلم
- از رقص نوروز تا تجمع قوم‌گرایانه؛ ریشه تنش‌های ارومیه کجاست؟
- ایران ۱۴۰۴؛ منبع داخلی: تولد بحرانی از بحرانی دیگر؛ هشدار پزشکیان
- جوان نخبه ایرانی را با اعتراف اجباری به اتهام جاسوسی اعدام کردند+فیلم
- زاهدان؛ ششمین اعدام یک زندانی سیاسی و عقیدتی بلوچ در دو هفته اخیر
- خشم و انزجار از اعدام جنایتکارانه کولبر محروم پدر سه فرزند
- انتقال زندانیان سیاسی محکوم به اعدام از اوین به قتلگاه قزل‌حصار
- آتش‌بس ترامپ با حوثی‌ها در هاله‌ای از ابهام است؛ شاید فقط تا یکشنبه
- سایه ترس و وحشت از جنگ در بیت سلامی؛ روزنامه: ترامپ شوخی ندارد!
- با ادامه تحریم‌ها و اظهارات تهدیدآمیز مقامات آمریکا مذاکرات به کدام سو می‌رود؟
- اتم خامنه‌ای؛ تهدید بیسابقه ترامپ همزمان با استقرار بمب‌افکن بی-۵۲
- قتل فجیج مجری زن شبکه شیطانی متعلق به سپاه پاسداران در منزلش
- جنگ هند و پاکستان؛ مسیر پروازهای جهانی طولانی‌تر شد
- بیل گیتس: هوش مصنوعی کلید پیشرفت در حوزه سلامت و آموزش است
- رمزگشایی از معمای ۲۰۰ ساله جبر؛ دانشمندان معادلات را حل کردند
- فیلم؛ خواننده اپرا که مجذوب موسیقی محلی ایران بود: ویدئو را ببینید
- نسخه بدون سانسور فیلمی که کارگردانان آن به اشاعه فساد متهم شدند
- سرود "ای ایران ای مرز پر گهر" ۸۰ ساله شد؛ ویدئو با صدای بنان
- نوبل ادبیات؛ نثر شاعرانه‌اش که شکنندگی زندگی انسان را آشکار می‌کند
- کاریکاتور اسرائیلی؛ حزب‌الله در بخش مراقبت‌های ویژه بستری شده است
- کاریکاتور؛ هر موقع این عصا را دست آقا دیدید یعنی بدجوری ترسیده
- کاریکاتور فعال ضد اسرائیلی: گنبد آهنین عربی برای حمایت از اسرائیل
- کاریکاتور انتخاباتی؛ در جمهوری اسلامی جایی برای انتخاب نیست
ایران‌پرس‌نیوز به هیچ گروه سیاسی وابسته نیست و از هیچ کجا حمایت مالی دریافت نمی‌کند.
پنجشنبه، 2 تیر ماه 1401 = 23-06 2022
زلزله؛ این بیدادی که بر افغانستان می‌رود، برای چیست؟
در اثر وقوع زلزله در شرق افغانستان شمار نامعلومی در زیر آوار خانه‌های ویران شده که عمدتا گلی هستند، دفن شدند.
مقام‌های طالبان در روز دوم پس از زلزله نشست خبری برگزار نکردند و آمار قربانیان و زخمی‌ها با وجود انتظار افزایش کماکان در همان ۱۰۰۰ کشته و حدود ۱۵۰۰ زخمی باقی ماند. در این میان گفته شده است که شمار زیادی از کودکان هم در میان قربانیان هستند.
اسکندر کرمانی، خبرنگار بی‌بی‌سی که به ولسوالی برمل در ولایت پکتیکا رفته است می‌گوید ویرانی ناشی از زلزله گسترده است و مردم نیاز شدید به کمک دارند. گروه‌های امداد و نجات تلاش می‌کنند خودشان را به مناطق صعب‌العبور زلزله‌زده در شرق افغانستان برسانند. بعضی از راه‌های کوهستانی بسته شده و بارندگی شدید دیشب، دسترسی به این مناطق را دشوارتر کرده است.
آنتونی بلینکن، وزیر خارجه امریکا در توییتی نوشته است: «زلزله در افغانستان یک تراژدی بزرگ است که به وضعیت وخیم بشری می‌افزاید. ما برای همه جان‌باختگان غمگین هستیم... ایالات متحده با شرکای خود برای اعزام تیم‌های پزشکی برای کمک به آسیب‌دیدگان کار می‌کند.»
ای بیگانه به من بگو....
احمدی زیدآبادی نوشت: زلزلۀ مخرب و مرگبار در جنوب شرقی افغانستان تازه‌ترین بلا و مصیبتی است که بر مردم مظلوم و ستمدیدۀ کشور همسایه نازل شد. بر اثر زلزلۀ شدید، هزاران خانۀ خشت و گلی در روستاهای ولایاتِ پکتیکا و خوست بر سر ساکنانش خراب شد و هزاران کشته و زخمی برجا گذاشت. در حالی که زمین لرزه‌های بالای هفت ریشتر در بسیاری از نقاط جهان به دلیل استحکام ساختمان‌ها، دیگر چندان مخرب و آسیب‌زا نیست، اما یک زمین لرزۀ حدود شش ریشتری می‌تواند شمار بسیاری از مردم محروم افغانستان را به خاک و خون کشد و خانه‌های سستِ خشتی را بر سرشان خراب کند.
این بیدادی که بر افغانستان و برخی دیگر از کشورهای مسلمان‌نشین می‌رود، برای چیست؟ چرا اکثر کشورهای جهان چهار نعل به سوی توسعۀ بنیادهای اقتصادی و حفاظت مردم خود در برابر بلایای طبیعی و غیرطبیعی به پیش می‌تازند، اما بسیاری از جوامع مسلمان همچنان درگیرِ عوارض خشک‌اندیشی و تعصب و جهل و بلاهای ناشی از نزاع‌های خشونت‌آمیز و بی‌پایان داخلی و خارجی و ستیزه‌های مرگبار قومی و مذهبی‌اند و در غیاب توسعه‌ای همه جانبه و پایدار، علاوه بر تحمل هزاران رنج و مصیبت روزانه، در برابر خفیف‌ترین حوادث طبیعی نیز بی‌دفاع مانده‌اند.
گویی زبانِ حال ما همان زبانِ حال عباس میرزا ست که حدود 200 سال پیش دردمندانه به آن مرد فرانسوی گفت:
ای بیگانه! به من بگو چرا ما محکوم به آن شده‌ایم که در لجنزار نادانی غوطه‌ور باشیم...
