بعید نیست پوتین برای کاستن از فشار بر اوکراین، در صدد باز کردن جبهه جدیدی بیفتد. آسان ترین میدان برای ایجاد چنین جبهه‌ای خلیج فارس است. کمترین گمانی ندارم که برای پوتین در ادامه جنگ اوکراین، سناریوی راه اندازی نبردی تمام عیار مسلم است که یک طرف چنین نبردی باید جمهوری اسلامی باشد و...
۱- یافتن شریک جرم
روسیه به عنوان دومین فروشنده سلاح در جهان، چه نیازی به پهپادهای ایران دارد؟ چرا باید از ایران درخواست پهباد کند؟

آشکار است که مساله نیاز به پهباد نیست؛ بلکه قصد روسیه کشاندن تدریجی دیگر کشورها به ویژه ایران به میدان جنگ برای تقسیم هزینه‌های سیاسی - دیپلماتیک جنگ بین کشورهای وفادار به خود پنداشته شده است. چرا قدرت‌های بزرگی مانند هند و به ویژه چین با در نظر گرفتن منافع ملی خود از ورود و درگیری در صحنه اوکراین پرهیز می‌کنند؟! حتی گاه همین کشورها تحریم‌های غرب علیه روسیه را برسمیت شناخته‌اند. چرا روسیه از چین و ترکیه که دو قدرت برتر پهبادی جهان هستند کمک‌ نمی خواهد؟ آیا پهباد های ایران آن قدر موثرترند که صحنه جنگ را به نفع روسیه تغییر دهند؟
۲- تعطیلی برجام
دومین هدف پوتین برای درگیر نمودن تدریجی ایران در اوکراین، تعطیلی همیشگی برجام است. این مهمی است که کرملین تا امروز به خوبی در آن تاثیر نهاده است. ژرف تر شدن بی اعتمادی بین ایران-امریکا- اروپا عملا احیای برجام و لغو نشدن تحریم‌های ایران را در پی خواهد داشت. با چنین روندی برجام مرده است؛
۳- نبود جانشین نفتی
بزرگترین اسلحه روسیه در وادار نمودن ناتو به تسلیم، قطع نفت- گاز است؛ و بهترین جانشین برای پرکردن این خلا ایران، ونزوئلا و عربستان. ورود تمام قد ایران به بازار نفت نجات بخش اروپا است. روس ها حتی از همه اهرم های ممکن در جهت عدم ورود فراگیر و گسترده ایران به بازار انرژی که کلید شکستشان در اوکراین است بی تعارف و پنهان سازی استفاده خواهند کرد.
کوتاه آن که روسیه نیازی به پهباد های ایران ندارد، هدف کشاندن جمهوری اسلامی به صحنه جنگ‌ و وارد کردن شرکای جرم بین المللی است.