گرچه درک این مطلب برای اشخاصی که در رفاه زندگی می‌کنند و یا افرادی که بخش قابل توجهی از زندگی‌ خود را بعنوان سفیر در خارج از کشور بسر برده و دریافتی‌اشان غالبا به دلار بوده و هست، کمی دشوار است، اما زندگی نباتی هم که زندگی بسیاری از مردم در شرایط تحریمی شبیه آن است، اگر بدتر از مرگ نباشد بهتر از آن نیز نیست، مردمی که بدلیل تنگناهای موجود و مخدوش شدن ارزش و کرامت انسانی‌اشان، روزی صدبار می‌میرند و زنده می‌شوند.

چه زیبا گفته “برتراند راسل”: از مرگ نترسید از این بترسید که وقتی زنده‌اید، چیزی درون شما بمیرد به نام انسانیت!