فاطمه محروق در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص کنشگری چین در مذاکرات هسته‌ای، اظهار کرد: بر خلاف روسیه که کنشگرانه جلو می‌رود یا آمریکا که به واسطه موقعیتش خیلی کنشگرانه و یکجانبه‌گرا عمل می‌کند، چین کشوری بسیار محتاط است. در واقع چین به صورت خزنده جلو می‌رود و به همین دلیل زمانی رفتارش به دیپلماسی خجول معروف بود. هرچند که الان دیپلماسی چین تغییر کرده و جسارتش بیشتر شده است، ولی این جسارت چین به حوزه پیرامونی نزدیک خودش یا در جدال و رویارویی‌هایش با ایالات متحده آمریکا که در سال‌های اخیر بیشتر شده، معطوف می‌شود.

وی با بیان اینکه چین محتاطانه قدم برمی‌دارد تا بتواند ثبات در امنیت اقتصادی و همکاری‌های اقتصادی خود را در دنیا حفظ کند، افزود: هرچند ممکن است چین مثل کشورهای غربی و روسیه برای برنامه هسته‌ای ایران نگران باشد، اما چون می‌بیند دیگران در حال اعمال فشار بر ایران هستند، ترجیح می‌دهد سواری رایگان بگیرد و بر تلاش‌هایی که از جانب سایر کشورها برای محدود کردن برنامه هسته ‌ای ایران صورت می‌گیرد، سوار شود.

عضو هیات علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه فردوسی ادامه داد: در واقع چین برای روسیه و سایر بازیگران فضا را باز می‌گذارد تا اگر قرار باشد فشاری بر ایران صورت گیرد، توسط آنها انجام شود و چین در هر جا نیاز باشد حمایت‌های لازم را به عمل می‌آورد و از طرفی سعی می‌کند روابط خود را با ایران حفظ کند تا بتواند از مزیت‌های اقتصادی و حتی مزیت‌های راهبردی ایران مستقلی که می‌تواند در یارگیری‌های استراتژیک در کنار چین باشد، استفاده کند.

محروق با اشاره به نگرانی چین از همراهی ایران با آمریکا عنوان کرد: دلیل دیگری که باعث شده چین در مذاکرات هسته‌ای نقش فعالی ایفا نکند، به افزایش سطح تنش آمریکا و چین و کاهش سطح همکاری‌های دوجانبه آنها در سال‌های اخیر بازمی‌گردد. چین تمایل ندارد برجام به‌گونه‌ای به نتیجه برسد که ایران به سوی غرب برود. این نگرانی چین کاملا در دولت قبل آشکار و هویدا بود که هرگاه ایران در تحریم باشد به سمت چین می‌رود و هرگاه تحریم تمام شود و فضا برای همکاری با غرب به وجود آید، به دامن غرب بازمی‌گردد. حجم همکاری چین در مذاکرات کاهش پیدا می‌کند تا از وضعیت تحریم ایران نهایت استفاده را بکند و ایران به دامن کشورهای غربی نرود.