اعتراف روزنامه داخلی به خشم و تنفر مردم از رژیم خامنه ای
روزنامه اطلاعات نوشت: اخیراً در فضای مجازی بحثی در گرفته که از منظر جامعهشناختی نیازمند واکاوی است. از جانب رئیسجمهور قولی نقل شده که پس از شنیدن درخواست ویزای پسر معاون وزیر گفتند: اگر پسر وزیر میخواهد برود پدر هم برود...
این روزنامه نوشت: به جای پرداختن به این فرعیات و هزینه کرد بیفایده برای مقابله با معلول یا معلولها، باید به علت پرداخت. چرا جامعه اینهمه در چنین مواردی واکنش نشان میدهد؟ چرا به جای مقابله با مشتاقان زیست در جغرافیایی دیگر به علل این رویکرد توجه نمیکنیم؟ چرا این میل فزاینده به مهاجرت ریشهیابی نمیشود؟ بسیاری از همین مردم حسرت این را دارند که بتوانند بچههایشان را برای کار و تحصیل و زندگی به خارج بفرستند؟
نکته دقیقاً اینجاست که حرف مردم و یا درد آنها این نیست که کدام وزیر یا کدام مسئول فرزندی در خارج دارد پس باید برود. درد در جای دیگری است. تفسیر دینی آن بر اساس این حدیث شریفه میشود: چیزی را که برای خود نمیپسندی برای دیگران هم مپسند و آنچه برای خود میپسندی برای دیگران نیز بپذیر. نکته دیگر اینکه مردم از ریا و تظاهر و دوگانگی حرف و فعل مقامات به شدت متنفرند.