در پی این اتفاق، آب جمع شده در پشت سد به گنبد نمکی رسید که در زیر آب قرار داشت. محل قرار داشتن این گنبد نمکی، مدت‌ها قبل توسط کارشناسان رصد شده بود. این گنبد، یک ترکیب بزرگ نمکی است که در زیر سطح خاک قرار گرفته و وقتی که آب سد گتوند افزایش پیدا کرد به این گنبد رسید.

گنبد نمکی، هنگام قرار گرفتن در مجاورت رطوبت، رشد می‌کند و این گنبد نیز با تماس با آب پشت سد رشد کرد و آب رودخانه کارون را به شکل جدی شور کرد. به طوری که کشاورزان در همان دوره به کنایه می‌گفتند که ما از این به بعد، تنها می‌توانیم خیارشور بکاریم! آب سد گتوند به حدی شور شد که وقتی سرازیر می‌شد، تمام آب و حتی سطح خاک را هم شور کرده بود. در مورد سد چم شیر هم چنین اتفاقی در انتظار است.

همان فاجعه‌ای که در ماجرای سد گتوند در حوزه کشاورزی خوزستان شاهد بودیم در انتظار سد چم‌شیر است. در منطقه خوزستان، بخصوص در امتداد پنج رود این منطقه، گنبدهای نمکی فراوانی داریم که زیر خاک پنهان شده‌اند. البته همین گنبدهای نمکی در حال حاضر آشکار شده و شاید، ۱۰۰ سال قبل کسی اساسا نمی‌دانست که گنبد نمکی چیست و در کجا قرار گرفته است.

باید قلمرو گنبدهای نمکی را مراعات کنیم. در غیر این صورت و با آبگیری سد چم‌شیر، حجم گنبدهای نمکی زیر آب در این منطقه تا چندین برابر افزایش یافته آب رودهای کارون، زهره، دز، کرخه و تمام پنج رودخانه منطقه را به شکل فزاینده و نگران‌کننده‌ای شور خواهد شد.