مریم که یک پناهجوی چچنی و در یکی از کشورهای غربی ساکن است، به الجزیره گفت: شیوه‌ای که موشک‌ها، بمب‌ها و توپ‌خانه‌های روسیه به طور عمدی مناطق مسکونی را هدف قرار می‌دهند و اتهامات و شواهدی مبنی بر شکنجه و تجاوز و کشتار غیرنظامیان توسط سربازان روسی در سرزمین‌های اشغالی، به مریم یادآوری می‌کند که او و بسیاری از چچنی‌ها چه چیزهایی را از سر گذرانده‌اند.

گروه‌های حقوق‌بشر و تحلیل‌گران گفته‌اند که وحشی‌گری و جنایات جنگی که روسیه به انجام آن‌ها در اوکراین -کشوری با بیش از 40 میلیون جمعیت- متهم می‌شود، ابتدا از چچن -استانی کوهستانی به اندازه کشور قطر با جمعیت 1.5 میلیون نفر- آغاز شد.

ایوار دیل، مشاور ارشد سیاست کمیته هلسینکی، یک نهاد حقوق بشر در نروژ، به الجزیره گفت: «در این جنگ، بسیاری از ناظران انعکاس جنایات قبلی ولادمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه را مشاهده می‌کنند».

او گفت: «به خصوص برای چچنی‌ها، بمباران زیرساخت‌ها و ساختمان‌های غیرنظامی یادآور حملات به گروزنی [پایتخت اداری چچن] در سال 1999 است».

به گفته تحلیلگران نظامی، استراتژی‌ها و تاکتیک‌های نظامی که کرملین در اوکراین استفاده می‌کند، پیشتر در چچن آزموده شده‌اند.

نیکولای میتروخین، مورخ دانشگاه برمن آلمان، به الجزیره گفت: «احتمالاً مهم‌ترین نکته این است که [در چچن] ارتش روسیه و مجریان قانون واقعاً به جنگ و کشتن انسان‌ها عادت کرده‌اند.

برای سال‌ها، گروه‌های حقوق بشری در چچن «پاکسازی»‌ها و پیامدهای آن را مستند کردند و اکنون می‌توانند آن‌ها را با آنچه در اوکراین اتفاق می‌افتد مقایسه کنند.

دیل از کمیته هلسینکی نروژ گفت: «حمله روسیه به اوکراین در نهایت این وحشت‌ها را در مرکز توجه‌ها قرار داد و زمانی که جنگ سرانجام به پایان برسد، مورخان مطمئناً الگوهای مشترکی را در تمام جنگ‌های پوتین خواهند یافت و همچنین سایر فجایع حقوق بشر تحت رهبری او سرانجام دیده می‌شوند.»