بنام خدا ؛درود میفرستم بر پدر داغدیده نورچشمی کیان و برایش ارزوی تحمل میکنم تنها کسانی میتوانند حال وحس پدر کیان را درک کنند که داغ فراقت فرزند به دل دارند
حالت سوخته را سوخته دل داند وبس
شمع دانست که جان دادن پروانه زچیست
من نیز دلم نشان از داغ فرزند دارد من نیز چون ایشان ازاتش این هجر مالایطاق هستی سوز میسوزم من نیز همانند ایشان قمار زندگی را باخته ام گل امیدم پرپر و بال وپر پروازم به تیر کودک چرخ خونین است من نیز همانند ایشان اندوه چون ابر بهاری به دشت دلم مدام میگرید و چون سیل سرشک کران تا کرانش در گدران است ما مرغان گمگشته دیاری رامیمانیم که به غیر طپش های تب و شیون های شب دیگر مارا یاری نیست از مینای زندگی به غیر شرنگ بروزگارمان ساغری نیست
جام می وخون دل هر یک به کسی دادند
در دایره قسمت اوضاع چنین باشد برادر تنها نیستی

گزارش یا اعتراض به این نظر