واکنش‌ها به رفتارهای متناقض باند حاکم به قطع‌ رابطه با عربستان هفت سال پیش و تجدید رابطه با این کشور ادامه دارد.

این رفتار اوج وقاحت است
به گزارش بهارنیوز، داود حشمتی، روزنامه نگار در واکنش به تناقضات کیهان (حکومتی) نوشت: اول با خبر تعرض ماموران فرودگاه جده به ۲نوجوان ایرانی، جریانی که امروز در قدرت است، یقه پاره کرد و حج عمره متوقف شد. سال ۹۴ با اعدام شیخ نمر درتهران و مشهد به سفارت وکنسولگری حمله کردند و روابط قطع شد. حالا همانها سر شما منت می‌گذارند که روابط با عربستان را درست کردیم. این همه هزینه به ملت تحمیل کردید، امروز همانها که از دیوار سفارت عربستان در تهران و مشهد بالا رفتند در کدام دستگاه نشستند؟

پریدن بالا و.....!
اصلاحات‌نیوز هم نوشت: با ‎دلار ۳.۷۰۰ تومان از دیوار سفارت ‎عربستان پریدن بالا و با دلار ۶۰ هزار تومان از آن پریدن پایین!

نه سعودی سقوط کرد و نه سلاح ها بدست مجاهدین یمنی افتاد

هاشم فیروزی: اساسا ما ملت مظلوم فریادرسی بهتر از تاریخ و زمان نداریم.در همین ماجرای توافق با کشور عربستان ،نیک نظاره کنید چگونه تاریخ بصورت بی رحمانه حجاب از روی تفکر شهودی، عرفانی و عقلانیت ستیز حاکم و حاکمان بر می دارد و ما و شما را برکرسی قضاوت می نشاند! قضاوتی بجهت فهماندن و فهمیدن که نافهمی و ناخودآگاهی مهمترین درد و رنج تاریخی ما در این ملک و ملت است. در ماجرای عربستان هرآنچه .......تا برخی ناشریعتمداران تمامیت خواه گفتند و بر زبان راندند محقق نشد!

نه سعودی سقوط کرد و نه سلاح ها و لوازم و امکانات عربستان بدست مجاهدین یمنی افتاد و نه حیدر کرار بر پرچم سبز عربستان سعودی نقش زد و قس علی هذا! آنها خسارت‌هایی بسیار کوچک دیدند اما ما ملت مظلوم ایران در طول این دهه دچار خسران های روحی، روانی، جسمانی و تمدنی بزرگی شدیم. «مهاجرتها، خودکشی ها، اعتیادها، طلاق ها، عدم ازدواجها، کشته های اعتراضات و...» ما همواره می بایست تمامی فرآیندها را عقلانی و این جهانی نظاره کنیم!

هر بدبختی که ایران امروز را فراگرفته است یک بخش آن ریشه در عقلانیت ستیزی ماحصل حکمرانی شهودی،عرفانی ،ذوقی و ملوکانه دارد! خوب یادم هست در همان موقع خیلی تلاش داشتم تا برای دوستان حزب اللهی خود تبیین کنم در فرآیند عقلانی: غرب هیچگاه به ایران بعنوان تنها حامی کشور یمن اجازه نخواهد داد تا بتواند بزرگترین کشور تولید کننده نفت را تسخیر کند و یا زمین بزند! (مگر فیلم هندی است) حال ما باید برای تاریخ و خدای تاریخ سجده شکر بجا بیاوریم. و چشم انتظار آینده نیز بمانیم.

آیا ایران آینده با عبور از عرفانگرایی، شهودگرایی، اقلیت‌گرایی و عقلانیت‌ستیزی تفقهی خواهد توانست یک حاکمیت با دال مرکزی عقلانیت را در خود ببیند!