سایت خبرآنلاین متعلق به علی لاریجانی و نزدیک به "اصولگرایان میانه رو" در این باره نوشته است: بازگشت دوباره ظریف به عرصه مباحث سیاست خارجی هرچند با واکنش‌های موافق و مخالف و گاه تند زیادی روبرو شد، اما دست کم نشان داد که او حتی بدون اشغال یک جایگاه و پست سیاسی نیز همچنان پایگاه اجتماعی دارد و تاثیرگذار است. در روزهای گذشته وزیر سابق امور خارجه باب گفت‌وگویی را باز کرده تا ثابت کند تجربه را تجربه کردن خطاست. به نظر می‌رسد ظریف امیدوار است که شاید با نشان دادن راه اشتباه گذشته بتواند خطرات تندروی‌ها و خسارت‌های ناشی از آن را برای ایران امروز و فردا گوشزد کند. اما میزان تاثیر ظریف بر دو بخش تقابلی رادیکال شده‌ در ایران امروز چقدر است؟ آیا او می‌تواند پلی برای ترمیم شکاف دولت و ملت در ایران شود و هر دو سو را به گفت‌وگو بخواند و امید به رفورم را برای عبور از بحران دوباره در دل‌ها زنده کند؟

صباح زنگنه، کارشناس روابط خارجی و نزدیک به ظریف می گوید: باید به مردم امید داد. بدون گفتگو در درون کشور و بین مردم و نخبگان کشور همچنان شاهد بروز احساسات و تفوق و تسلط احساسات کور خواهیم بود.

وی در پاسخ به این سئوال که آیا ظریف دارد خط میانه‌روی را در بخشی از دو بدنه قدرت و هم جامعه دوباره تقویت می‌کند تا نسبت به تندروی و عواقب خطرناکش هشدار بدهد؟ گفت:

ظریف به عنوان یک کنشگر بوده و هست. هیچ وقت به فکر تصاحب جایگاه و موقعیت نبوده. روش ناجوانمردانه برای زدن ظریف به کار می‌برند چون برای حضور احتمالی ظریف نگرانی دارند. اما نگران نباشند. ظریف قصد ندارد به قدرت برگردد. اظهارنظرهای ظریف بیشتر جنبه انتقال تجربه‌هاست. دیگران نباید ترس و واهمه‌ای داشته باشند که او قصد تصاحب جایگاهی را دارد. خاطرمان هست که در آستانه‌ی انتخابات گذشته حمله‌هایی خیلی خشن‌تر و غیرانسانی‌تر و تندتر علیه ظریف و علیه چند شخص دیگر انجام می‌گرفت. تا روزی رسید که آقای ظریف اعلام کرد و قسم خورد من قصد نامزدی برای ریاست جمهوری ندارم و نمی‌خواهم وارد این عرصه بشوم. وقتی که این را اعلام کرد و قسم خورد فضاسازی‌ها هم متوقف شد...