سوده نجفی اظهار داشت: «یکی از مشکلات شهر تهران، کودکان خیابان و کار است که با آزارهای متعددی روبرو هستند و دچار مشکلات جسمی و روحی می شوند و از سویی دیگر حضور آنها در خیابان ها مشکلاتی را برای شهروندان ایجاد می‌کند.»

او با بیان اینکه ساماندهی کودکان کار باید از سوی نهادهایی همچون وزارت کار، وزارت بهداشت، شهرداری، بهزیستی، آموزش و پرورش و دیگر دستگاه ها انجام شود، تصریح کرد: «با وجود این تعداد متولی، آمار کودکان کار در کشور و به ویژه در شهر تهران روز به روز در حال افزایش است و یک نهاد مشخص و رسمی در این زمینه معرفی نشده است».

رئیس کمیته سلامت شورای شهر تهران، درادامه گفت: «۷۰ هزار نفر کودک کار وجود دارد که ۸۰ درصد از این افراد ایرانی نیستند».

وی افزود: «چرا اجازه ورود اتباع خارجی به عنوان کودکان کار داده می شود؛ باید با ورود کودکان کار خارجی مقابله شود و برخورد قاطعی با باندهای کودکان کار در تهران صورت بگیرد.»

اخیراً محمدرضا حیدرهایی سرپرست دفتر امور آسیب‌دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی، از افزایش کودکان کار و کودکان زباله‌گرد در ایران خبر داد و به طور غیر مستقیم تأکید کرد که دستگاه‌ها به «تکالیف قانونی» خود در زمینۀ کودکان کار عمل نمی‌کنند.

سرپرست دفتر امور آسیب‌دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی ایران، همچنین تأکید کرده بود که اگر مشکل کودکان کار به طور ریشه‌ای حل نشود، مدل کاری‌ آنها تغییر خواهد کرد، به طوریکه اگر آن‌ها در گروه سنی نوجوان باشند ممکن است «در فروش و جابجایی مواد مخدر» از آن‌ها استفاده شود و اگر کم سن و سال‌تر باشند به «کارگاه‌های زیرزمینی یا زباله‌گردی» روی می آورند.

به گزارش رادیو فرانسه، پیش از این، فتاح احمدی معاون حقوق بشر و امور بین‌الملل وزارت دادگستری گفته بود که با بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان، آمار کودکان کار در ایران چند برابر شده است.

افزون بر این، وضعیت نابسامان اقتصادی و مشکلات معیشتی در ایران، بر شمار کودکان کار و افراد زباله گرد در ماه های اخیر در این کشور افزوده است.