به نوشته این روزنامه، نیروی دریایی آمریکا در عملیات جستجو برای یافتن زیردریایی شرکت «اوشن‌گیت اکسپدیشنز» در اقیانوس اطلس از یک سیستم ردیاب صوتی فوق‌محرمانه استفاده کرده است.

بر اساس این گزارش، آمریکا از این سیستم برای نظارت بر زیردریایی‌های دشمن استفاده می‌کند.

این مقام ارشد نظامی آمریکا که نامش اعلام نشده، می‌گوید که بلافاصله پس از ناپدید شدن زیردریایی تایتان، صدای انفجاری در ۵۰۰ متری لاشه کشتی غرق‌شده تایتانیک شنیده شده و نیروی دریایی این کشور پس از تجزیه و تحلیل صداهایی که از اعماق آب ناشی می‌شدند، منشاء صداهای ردیابی شده را ناشی از انفجار در محل ناپدید شدن زیردریایی مفقود شده تایتان تشخیص داده است.

ای کاش زنگ خطر را به صدا در می‌آوردم

جیمز کامرون، فیلمساز آمریکایی و کارگردان فیلم تایتانیک که او هم سفری به عمیق‌ترین نقطه از اقیانوس آرام داشته است، روز پنج‌شنبه ضمن ابراز تاسف از این حادثه، گفت که ای کاش زودتر زنگ خطر را برای تایتان به دلیل «ناایمن بودن بدنه آن» به صدا درمی‌آورد.

جیمز کامرون که در دهه ۱۹۹۰ به‌هنگام تحقیق و ساخت فیلم «تایتانیک» به یک کاوشگر اعماق دریا تبدیل شد، اکنون مالک بخشی از زیردریایی‌های «تریتون» است.

کارشناسان بر این نظرند که «انفجار از داخل» در یک زیردریایی، زمانی روی می‌دهد که این زیردریایی‌ توان مقاومت در برابر فشار بیرونی را نداشته باشد که در این حالت ابتدا به داخل خود مچاله شده و سپس از درون متلاشی می‌شود.

پیش‌تر هم برخی از کارشناسان نسبت به «ناایمن بودن» بدنه زیردریایی کوچک تایتان هشدار داده بودند. نظر منتقدان که فیبر کربن و بدنه تیتانیوم امکان ورود آب میکروسکوپی را فراهم می‌کند و در طول زمان منجر به شکست تدریجی می‌شود، درست بوده‌اند. (فیلم زیر)