وی گفت: جنس تکذیب‌های فعلی بسیار نرمتر و خفیف‌تر از دوره‌های پیشین است. اکنون به نظر می‌رسد که هم ایالات متحده و هم ایران به این نتیجه رسیده اند که باید مذاکره کنند. ایران درک کرده که بدون مذاکره، لغو تحریم‌ها امکان پذیر نخواهد بود، اسم این گفتگو‌ها را هم «مذاکره برای پایان دادن به تحریم‌ها» گذاشته اند. آمریکا هم متوجه شده که تحریم‌ها گرچه فشار اقتصادی شدید به ایران وارد می‌کند، اما عملا نمی‌تواند مانع از پیشرفت هسته‌ای ایران باشد؛ بنابراین دو طرف با دو انگیزه متفاوت سر میز مذاکره نشسته اند، اما برای پیشگیری از افتادن در دام فضاسازی‌های رسانه ای، اولا مذاکرات را محرمانه پیش می‌برند و ثانیا خبری از هیچ متن مکتوبی نیست و به شکل نانوشته و تعهد در برابر تعهد پیش می‌رود.

وی افزود: اما گفتگو‌های واسطه‌ای در نهایت با مشکلاتی همراه خواهد بود. بهترین راهکار برای تسریع مذاکرات بین ایران و ایالات متحده، گفتگو‌های رو در رو و بی واسطه است. متاسفانه جوسازی برخی گروه‌ها و افکار داخلی یکی از موانعی بوده که همیشه در مسیر مذاکرات بی واسطه، کارشکنی ایجاد کرده است. یک مشکل دیگر، وضعیت فعلی ایالات متحده و دولت بایدن است که باعث محدودیت‌هایی در گفتگو می‌شود.

این کارشناس امور بین الملل گفت: اگر زندانیان دو طرف آزاد شوند و دارایی‌های ایران نیز به شکل کامل آزاد شود، می‌توانیم انتظار برخی تحولات را داشته باشیم. هرچند نوع آزادسازی پول‌های ایرانیان نیز، جای بحث دارد. می‌دانیم که مطالبات ایران به شکل قطره چکانی، دارو، اقلام خوراکی و امثالهم پرداخت می‌شود، نه به شکل پول نقد، آن هم تحت نظارت ایالات متحده. چنین روش بازپرداختی مطلوب ایران نیست، اما در شرایطی که چاره‌ای نداریم، باید این وضعیت را نیز بپذیریم.

وی افزود: البته هم اکنون نیز باید مراقب باشیم با فردی که به عنوان مذاکره کننده ارشد انتخاب شده است، چگونه برخورد می‌شود. در دوران مذاکرات دولت آقای روحانی نوع برخورد‌های برخی طیف‌های فکری داخلی به شدت بی رحمانه و مبتنی بر حمله شخصی بود. اگرچه در خصوص دیدار انریکه مورا و علی باقری، صحبت‌هایی درباره موفقیت آمیز بودن گفتگو‌ها مطرح شده، اما دو طرف اطلاعات چندانی را منتشر نمی‌کنند و دیدار‌ها در سکوت خبری برگزار می‌شود.

بهشتی‌پور گفت: نظرات منفی نمایندگان کنگره درباره ایران حاصل لابی اسرائیلی‌ها است. در بین مخالفان برجام هم جمهوری خواهان و هم دموکرات‌ها وجود دارند و یک پدیده فراحزبی است. به همین دلیل بعید است که در ۱۶ ماه آتی، اقدامات خاصی انجام شود. ایالات متحده به دنبال «برجام پلاس» است. این کشور مایل است علاوه بر مسائل هسته‌ای درباره بی ثبات سازی در خاورمیانه، قدرت موشکی ایران، سپاه و نقض حقوق بشر در ایران صحبت کند.