روزنامه جوان در گزارش میدانی از وضعیت کسب‌وکار‌ها در پایتخت و با عنوان «شکست کسب‌وکار‌های بی‌دوام» نوشته است: اگر نگاهی به خیابان‌های تهران بیندازیم، متوجه می‌شویم مرتب مغازه‌ها با هزینه‌های زیاد تغییر شغل می‌دهند، اما آنچه نمی‌بینیم از آنچه دیده می‌شود، مهم‌تر است. لابد چک‌های برگشتی، و هزینه‌های سنگین اجاره، مالیات و شارژ مانع ادامه فعالیت صاحبان این مغازه‌ها شده است و ترجیح داده‌اند، تغییر شغل دهند.

خیابان کارگر، تقاطع خیابان جمهوری، مغازه بزرگی که در آن ۱۲نیروی خدماتی مشغول فروش میوه و سبزیجات به مخاطبان بودند، بیش از یک هفته است که دیگر خبری از میوه و سبزیجات و کارگران نیست. کمال، پسر ۲۱ساله‌ای است که سابقه حضور دو ساله در این مغازه میوه‌فروشی دارد، در حالی که قفسه‌ها را جمع‌آوری می‌کند به «جوان» می‌گوید: «این مغازه بیش از ۴۰متر بود، با موقعیت بسیار عالی. در طبقه بالایی مغازه خوابگاه کارگران بود، سه نفر از ما که خانواده‌های‌مان در شهرستان بودند، در این خوابگاه زندگی می‌کردیم. از اردیبهشت ماه تعداد کارگران از ۱۲ نفر به پنج نفر تقلیل یافت و از خردادماه به دلیل فشار‌های زیاد بازرسان اماکن، گرانی میوه و سبزیجات، گرانی وحشتناک قیمت برق و دو برابر شدن قیمت اجاره، صاحب میوه‌فروشی تصمیم به تعطیلی گرفت و از هفته اول تیرماه میوه‌فروشی رسماً تعطیل شد. حقوق ما همراه با جای خواب ماهانه ۸‌میلیون‌و‌۲۰۰‌هزار تومان و بر پایه وزارت کار بود.»

او می‌افزاید: «در حال حال حاضر برای اجاره این ملک باید ۶میلیارد هزینه پرداخت شود که برای یک کسب‌وکار خرد هزینه بسیار زیادی است. این سرمایه راکد می‌تواند به یک سرمایه جاری برای صاحب کسب‌وکار تبدیل شود. این میوه‌فروشی فروردین سال۱۴۰۰ فعالیت خود را آغاز کرده بود که تنها دو سال توانست به عمر خود ادامه دهد.»

به نظر می‌رسد مرگ خاموش کسب‌وکار‌ها زیاد مورد توجه دست‌اندرکاران قرار نگرفته است و ظاهراً از آنچه در زیر پوست شهر می‌گذرد، اطلاعی ندارند. انتظار می‌رود دولت صرفاً به آمار دادن و اعلام کاهش نرخ بیکاری به زیر ۹ درصد بسنده نکند و سری هم به سطح بازار بزند تا بداند آنچه را احتمالاً نمی‌داند.