وی گفت: اینکه از همه کشور‌های مقتدر جهان و منطقه‌ بریده و تنها به دامن کشور‌های ورشکسته و عقب‌مانده جهان ازجمله ونزوئلا، کوبا، نیکاراگوئه، کنیا، زیمبابوه، اوگاندا و... پناه ببریم نشان از انزوا، سیکل معیوب و درنهایت ظلم به کشور باعظمتی مثل ایران است. نگاهی به برخی شاخصه‌های کشور‌هایی که اخیراً میزبان رئیسی بودند این واقعیت تلخ را به‌اثبات می‌رساند و کام هر ایرانی را تلخ می‌کند.

وی افزود: در خبر‌ها از میزان حجم یک‌میلیون‌دلاری صادرات ایران به زیمبابوه گزارش شده است. درحالی‌که مطمئناً هزینه سفر رئیسی بیش از این میزان است. به نظر می‌رسد دستاورد فنی و تکنولوژیک این سفر حتی از سفر ناصرالدین‌شاه به فرنگ کمتر باشد. به یاد داشته باشیم که در یکی از سفر‌های ناصرالدین‌شاه دوربین عکاسی که پدیده‌ای جدید بود، وارد ایران شد، درحالی‌که در این سفر تنها هزینه و تعهدات بی‌نتیجه بر ایران تحمیل شد.