مدیرگروه جامعه شناسی سیاسی انجمن جامعه شناسی گفت: یک تفکر اشتباهی وجود دارد که در حوزه نظام سیاسی ایران تصور می‌شود با سرکوب و پاک کردن صورت مسئله می‌توان شرایط را کنترل کرد اما این شیوه برخورد با اساتید دانشگاه‌ها را ملتهب می‌کند و تبعات جبران‌ناپذیری به همراه دارد.

این در حالیست که رژیم خامنه ای همزمان با تصفیه و خالص سازی در دانشگاهها، چماقداران لباس‌شخصی و مداحان بیت رهبر را به‌عنوان استاد وارد دانشگاهها می‌کند.

خطر مهاجرت اساتید و دانشجویان به دنبال این اخراج‌ها چه‌قدر جدی است؟

احمد بخارایی، مدیرگروه جامعه شناسی سیاسی انجمن جامعه شناسی گفت: من از شما می‌خواهم که کلمه «مهاجرت» را استفاده نکنید و به جای آن بگویید «فرار». مقصد یک جاذبه تعریف شده‌ای دارد، فرض کنید که یک پزشک به دنبال ارتقای شغلی خود مهاجرت می‌کند ولی وضعیت یادشده فرار است و موضوع دافعه مبدا است. فرد سرگردان و حیران است و حتما شنیده‌اید که کسانی که در کشور تحصیلات عالیه دارند متاسفانه در کشور مقصد شغل‌های پایینی دارند. بنابراین آنچه اهمیت دارد، جاذبه مقصد نیست بلکه دافعه مبدا است. در این سال‌ها هفت تا هشت میلیونی که از کشور رفتند و از نظر کیفی در موقعیت پایین‌تری قرار گرفتند. چراکه همه تحصیلات و مقام‌های بالایی داشتند. رخدادهایی از جمله اخراج اساتید هم به این موضوع دامن می‌زند و چه تاسف بار است برای جامعه‌ای که اساتید، انسان‌های فهیم و صاحب تخصصش را از دست دهد و کسانی بمانند که عمدتا صاحب تخصص نیستند. اگر هم تخصصی داشته باشند، تخصص درجه دو محسوب می‌شود و به تظاهر و هم‌نوایی با هنجارهایی که نهایتا به ساختاری شدن بیشتر و بیشتر فساد کمک می‌کند، روی می‌آوردند.