آنچه امروز در خیابانهای شهر تهران با چشم خودم دیدم؛ به اغراق نمی‌گویم، اگر کشور بیگانه‌ای، تهران و ایران را اشغال نظامی کرده بود، این همه نیرو نمی‌توانست در خیابان‌ها قرار دهد، تا به مردم بخواهد ثابت کند کشورتان اشغال شده، مقاومت بیهوده است! اشغالگر این‌همه موتورسیکلت تریل سیاه و خاکی رنگ نمی‌توانست در شهر بچرخاند. این همه به نیروهایش نمی‌توانست القا کند، مردمی که در ارامش راه می‌روند، دشمنند! یونیفرم که چه عرض کنم، از گردن تا پایین پا، تجهیزات بسته شده بود سیاه رنگ، بعید می‌دانم جایی جز کره شمالی یا روسیه، چنین تولیداتی داشته باشند. دقیقاً شبیه گلادیاتورها!... ماشین های حمل زندانی که آورده بودند، شاید ظرفیت حمل دهها هزار نفر را داشت... تجهیزاتی که من امروز دیدم می‌توانست توجیه مصرف نیمی از درآمد نفت باشد!

سپاهی بریده از نظام ولایت در ادامه به نفرت شدید مردم از حکومت خامنه ای اشاره می‌کند که روی دست همه دیکتاتورهای تاریخ بلند شده است: چه کردید با این کشور! چه بذرهای کینه و نفرتی کاشتید. چه مزدورانی پروراندید برای سر آوردن! چقدر بودجه مردم ستمدیده را صرف حفاظت از شخص خودتان کردید. و خجالت نکشیدید. شما در برخورد با مردم روی همه دیکتاتورهای تاریخ را سفید کردید...

وی در پایان در باره روحیه مقاومت و دلاوری دختران و زنان شجاع ایران که خود شاهد آن بوده گفته است: فراموش کردم بگویم از دختران شجاعی که دسته‌ دسته قدم می‌زدند. برخی با روسری، برخی بدون روسری، برخی با مادران‌شان، برخی با پدران‌شان، برخی با دوستان‌شان. آن‌قدر پر روحیه، آن‌قدر بی‌خیال. من از ترس بدنم می‌لرزید، آنها بلند بلند جلوی مامورها می‌خندیدند. کاش می‌شد عکس یا فیلم می‌گرفتم...

فیلم زیر؛ در روز سالگرد مهسا در ایران چه گذشت؟ بدتر از حکومت نظامی