بخشی از سخنان شاه در سفر به لاهور پاکستان در اسفندماه ۱۳۵۴ در حضور ذوالفقار علی بوتو نخست‌وزیر وقت پاکستان. بوتو چند سال بعد به دست یک ژنرال اسلامگرای پاکستانی اعدام شد.

شاه در این سخنرانی گفته بود: در برابر ما خطراتی عظیم قرار دارد که بشریت را تهدید می‌کند از جمله خطر بی‌سوادی و تمام خطرات دیگری که هنوز در جهان ما وجود دارد. برای غلبه بر این خطرها، راهی جز این وجود ندارد که شاهد دوستی پا بر جا، همانند دوستی میان دو کشورمان باشیم. ما نه تنها باید خواستار صلح در جهان و دستاوردهای همزیستی باشیم، بلکه باید بگویم که همه ما با مشورت یکدیگر باید به خاطر بشریت و تمدن کوشش خود را برای مبارزه با تمامی این پلیدی‌ها به کار برده و بر آن فائق آییم. مایلم بار دیگر سپاسگزاری عمیق خود را از این میهمان‌نوازی پرشکوه و نشانه‌های متعدد دوستی که نسبت به ایران نشان داده شده‌ است، ابراز دارم و بار دیگر دوستی صمیمانه خودمان را نسبت به مردم نجیب پاکستان، به این سرزمین پر افتخار و به این همسایه بسیار خوب اعلام نمایم...