آدرس پست الکترونيک [email protected]









چهارشنبه، 18 بهمن ماه 1396 = 07-02 2018

تلاش برای به واقعیت پیوستن پیش بینی جنتی

منصور امان

مایه نگرانی حُکومت، رنگ و بوی تازه اعتراضها است

مُقاومت موفقیت آمیز درویشان در برابر یورش نیروهای نظامی و امنیتی، برای حاکمیت جمهوری اسلامی یک نشانه تازه از روند نگران کننده ای است که تحولات به سمت آن در حرکت است. روانشناسی جامعه گام به گام به سمت کاهش تحمُل شرایط موجود و افزایش آمادگی ذهنی و انگیزه برای دگرگون ساختن آن تغییر می یابد.

درویشان یک تهاجُم تدارُک دیده شده حُکومت برای سرکوبی اقلیت مذهبی صوفی را به صحنه مُقاومت فعال مدنی در برابر آن بدل ساختند و حاکمیت را در پهنه اعمال حق انحصاری و بی مانع خُشونت ناکام گذاشتند.

پیش از این، واکُنش سرکوبگرانه حُکومت در برابر اعتراض به حجاب اجباری در تهران، با تهاجُم دُختران و زنان مُعترض در سراسر کشور پاسُخ گرفته بود. چنگ و دندان نشان دادن حاکمیت نه تنها موجب خاموش نشدن جرقه خیابان انقلاب نشد، بلکه در نقش آتش گردان اعتراض به تحمیلات ارتجاعی عمل کرد. "دُختران خیابان انقلاب" به شیوه ای نمایان و چالش برانگیز به قهر حُکومتی پاسُخ دادند.

اعتراضات ماه دی وسیع ترین صحنه گذار تحول کیفی شکل گرفته در اعماق روحیه جامعه به قلمرو عینیت بود. در ماه های پیش از آن و در سراسر سالهای ۹۵ و ۹۶ اقشار و گروه های گوناگون جامعه بی وقفه به این سمت در حال حرکت بوده اند و شُمار و تناوُب اعتراضهای علنی آنها به گونه پیوسته افزایش یافته است.

در پرتو این تحول، خُشونت حُکومت چه در پهنه حُقوق اقتصادی جامعه و چه در پهنه حُقوق مدنی و دموکراتیک آن، نه فقط پاسُخی مُتفاوت و مُقاومت ساز می گیرد، بلکه اعتراضهای مُستقل به آن نیز رنگ و بوی تازه ای گرفته و مضمون جدیدی می یابد که از سطح نبردهای صنفی و مدنی فراتر می رود. این واقعیت در بازداشت بیش از بیست تن از کارگران مُعترض هفت تپه و آزاد شدن آنها در فاصله ای به نسبت کوتاه خود را نمایان ساخت.

حُکومت، اعتصاب هفت تپه در بهمن ۹۶ را به گونه دیگری از اعتصاب بهمن ۹۵ ارزش گذاری می کند. شکل گیری یک جُنبش سراسری آن تفاوُتی است که این دو را از یکدیگر جدا کرده و درجه مُتفاوتی به میزان تهدید هر یک از آنها می دهد. این پدیده سهمگین، اعتراضات صنفی یا مدنی را دارای پتانسیلی برای فراتر رفتن از نُقطه شروع خود ساخته و از سوی دیگر، امکان ترکیب آن با اعتراضات بخشهای دیگر جامعه را در برابر آن قرار داده است.

همین مُعادله نزد کارگران هفت تپه نیز عمل می کند. آنها با دستگیری انبوه همکاران خود نه تنها عقب ننشستند و پراکنده نشدند، بلکه حرکتهای اعتراضهای گُسترده تر را در دستور کار قرار داده و آن را آشکارا اعلام کردند؛ واکُنشی تهاجُمی که حُکومت را وادار به عقب نشینی و رها کردن بازداشتیها کرد.

مُبارزه جویی دُختران خیابان انقلاب، درویشان و کارگران هفت تپه و هپکو و همه دیگرانی که پس از آنها خواهند آمد، بر اقتدار مُتکی بر خُشونت حُکومت آثار نابود کننده ای دارد. همزمان با این فرسایش، بُحران خارجی و بُحران اقتصادی که "نظام" با آن دست به گریبان است، جای خوش بینی نسبت به تقویت موقعیت آن در برابر جامعه و برخوردار شدن از فضای مانور بیشتر به جا نمی گذارد.

نگرانی آیت الله جنتی از سرنوشت "نظام" در سالی که در پیش است، بیان صریح این وضعیت است. آن را باید جدی گرفت و از هیچ تلاشی برای به واقعیت پیوستن پیش بینی هراس آلود وی فرو نگذاشت.



Translate by Google: English | Français | Deutsch | Español
به اشتراک بگذارید: